İnci Okumuş
Şair ve yazar İnci Okumuş, 1971 yılında Kahramanmaraş’ta doğdu. Yükseköğrenimini Eskişehir Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesinde tamamladı. Bazı Edebiyat Akademilerinde; şiir sanatı üzerine ve 2019 yılında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Fakültesinde “Şiir ve öğretmenlik mesleği; söz estetiği’’ üzerine dersler verdi.
1994 yılında eşiyle birlikte kurucusu olduğu özel bir şirkette yönetici olarak görev yapmaktadır.
Şiirleri 1990 yılından itibaren Gençliğin Sesi, Millî Kültür, Dolunay, Seviye, Yeni Ufuk, Güneysu, Mevsimler gibi kültür, sanat ve edebiyat dergilerinde ve antolojilerde yayımlandı. Makaleleri pek çok yerel ve ulusal basında yer aldı.
İnci Okumuş, Türkiye Yazarlar Birliği Üyesidir. Ulusal ve uluslararası kültür ve turizm dergilerinde Kahramanmaraş için yazdığı efsane ve hikâyelerle il kültür ve turizminin tanıtılmasına katkılar sağladı. TRT GAP tarafından şiir, makale ve tiyatro yarışmalarında birincilik ödülleri kazandı. Farklı kurum ve kuruluşlar tarafından tardirle ödüllendirildi. Bilimsel araştırmaya dayalı eserleri de bulunan, özgün ve lirik şiirlerin, güçlü imgelerin şairi olarak tanınan İnci Okumuş’un şiir türündeki kitapları şunlardır:
- Düğün Gönüle Kurulur
- Aşkın Elif Hâli
DUVARLAR YOKTU ESKİDEN
mevsimler değişmeden önce
kelebeğin yüzü daha güzeldi
duvarlar yoktu aramızda
herkesi birbirine çekerdi
bahçemizde kırmızı zambaklar açar
kuşlar sazını ona çalardı
duvarlar yoktu önce
en güzel pişmiş aşı komşular
birbirine salardı
hangi bahçe her mevsim yeşil kalır ki?
çiçekler gibi ağaçlar da solardı
rüzgârlar geçince içimizden
kötü bulutları salardı
bir de kandil özlemi
parmaklar da yanardı
bayram gelmeden annem
ellerime kına yakardı
evler küçücüktü insanlar büyük
herkes birbirini sorardı
ayrı gayrı olmadan aydınlanan sabahta
gönüller çiçek gibi açardı
bir de kuşların sabah şarkısı
neşeyi gönlümüze taşırdı
çimenlik her zaman yeşildi
karıncalarsa imecede
nasıl bir düzen var ki bu bilmecede?
duvarlar yoktu sahiden
komşular vardı
yağmur sonrası aliyüssemada
herkes dama koşardı
kuruyan bahçeye özenmese
habersiz toprağa göçmezdi komşular
duvarlar örülmeden
gönüllerdi saksılar
çiçekler orada açardı
gönüller daha derin
yürekler taptaze
bahar böyle başlardı
rahmet sütünü sağar
bereketini özümüz içerdi
kalpler rotasız kalmadan
önce yolumuz bu mekândan geçerdi
çiçekler dalında
komşular yanımızda güzeldi
kuşlar bahçemize küsmeden önce
sesi bize özeldi
o günden kalan gülüşler
bir zarif kelebek olur
konar geceme
vefaya susamış yüreğim için
sessizce yıkılır bu koca duvar
bir şiirde olsun, özgür kılar
hasretimi heceme
İnci Okumuş (Aşkın Elif Hâli)
sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.