Ambra Osmani Durmuşi, Ego

AMBRA OSMANİ DURMİŞİ

Ambra Osmani Durmişi 16 Mayıs 1996 yılında Gostivar’da doğdu. Eğitimini Gostivar Lisesinde tamamladıktan sonra şehrin en büyük işletmelerinden  birinde pazarlamacı olarak çalışmaya başladı. Evlidir ve zamanın çoğunu sanata ve ailesine ayırmaktadır. Hayatının en acılı günlerini yaşadığı gençlik yıllarından itibaren şiir yazmaktadır. Kaleme aldığı şiirleri genç şairlerin etkinliklerinde okundu ve “Aynı Gökyüzü Altında Etkinlikler” şiir kitabında yayınlandı. Bir çok şiir yarışmalarına katıldı, Kalkandelen’de düzenlenen yarışmalarda iki defa birincilik kazandı. Şiirlerinde başlıca aşk konuları olmak üzere günlük olayları işlemektedir. Şiir ruhun ilacıdır!

EGO

Bencillik ve ego
Bunu anladım bu akşam.
Uzun zamandan sonra yazıyorum sana,
Bir çuval dolu günden sonra.
O günler senin için ne ifade ediyor? Hiçbir şey!
Fakat, bana bir asır gibi gelmişti.
Sohbete nasıl başlayacağımı bilmiyordum,
Günlük hayatım gibi başladım
Normalin dışında başka bir şey yaşanmamış gibi…
Derin nefes almayı beklemiştim, kalp çarpıntısı
Bıçak yarası, duygular.
Ne tuhaf!!!
Bütün bunların hiç biri yoktu…
Bir anda kendiliğinden ruhum ruhuna girdi
Anladım ki sen kötü birisin, bencilsin!
Ruhumun ruhuna sığmadığını gördüm,
Senin ruhun o kadar küçüktü ki
Nefes almak imkansızdı.
Sonra dedim ki ruhumun ceketini ruhuna vereyim,
Fakat, senin ruhun ego kokuyordu, 
Benim ceketim de zaten taşımazdı,
Senin ruhuna dar gelmişti
Çümkü, benim ruhum çok geniş.
Sen egon gibi kokacaksın!
Ne de olsa sen bu kokuya alışıksın!
Egonun damarlarında dolaşmasına alışıksın,
Etrafında başka hiç bir şeyi görmüyorsun.
Sana sırılsıklam aşık olduğumu zannetmiştim, değilmişim…
Beni asıl rahatsız eden egonmuş,
Beynimi bile zehirleyen.
Her şey takıntıymış,
Egon ve sonsuz bencilliğini de alarak git,
Çünkü, onlar artık senin vazgeçilmez dostların!

Ambra Osmani Durmuşi